پرده های دل

دل آدمی مانند آسمان و تن مانندزمین است . زیرا که خورشید روح از آسمان بر زمین می تابد و آن را به نور حیات منور می دارد .
همچنانکه برای زمین هفت اقلیم و آسمان هفت طبقه وجسم را هفت عضو است و دل هم هفت پرده مانند آسمان دارد که : و قد خلقکم اطوارا . و چنانکه هر اقلیم از زمین خا صیت یا ویژگی دارد و برای جسم از هر عضوی بعضی کارها ساخته است که از عضو دیگر بر نمی آید چنانکه از چشم بینایی و از گوش شنوایی و از زبان گویایی و از دست گیرایی و از پا روایی بر می آید ، که هر یک کار آن دیگری رانمی تواند انجام دهد .همچنانکه هر طبقه از آسمان محل ستاره ایی است؛هرپرده از پرده های دل هم معدن گوهری است .
پرده ی اول دل را صدر گویند و آن معدن گوهر اسلام است ، و هر وقت که از نور اسلام محروم ماند معدن ظلمت و کفر است و محل وسوسه های شیطان گمراهی نفس صدر است وصدر پوست دل است ، در درون دل اینها را راه نیست زیرا که دل خزانه ی حق است .
پرده ی دوم را از دل قلب خوانند و آن معدن ایمان است و محل نور عقل و محل بینایی است که این هم باز پوست دل است .
پرده ی سوم دل را شغاف گویند و آن معدن محبت و عشق و شفقت بر خلق است و محبت خلق از شغاف نگذرد .
پرده ی چهارم را از دل فؤاد گویند که معدن مشاهده و محل دیدن است .
پرده ی پنجم از دل را حبة القلب گویند که معدن محبت حضرت الوهیت و خداوند وخاصان است که محبت هیچ مخلوق در آن نمی گنجد چنانکه می گویند :
هوای دیگری در ما نگنجد
درین سر بیش ازین سودا نگنجد
و پرده ی ششم را ازدل سویدا گویند و آن معدن مکاشفات غیبی و علوم الهی است و منبع حکمت و گنجینه خانه ی اسرار الهی و محل علم اسماء خداوند است و در وی انواع علم کشف شود که ملایکه از آن محرومند نجم الدین رازی گوید :
ای کرده غمت غارت هوش دل ما
درد تو شده خانه فروش دل ما
سری مه مقدسان از آن محرومند
عشق تو فروگفت به گوش دل ما
پرده ی هفتم از دل را مهجة القلب گویند و آن معدن ظهور انوار تجلیهای صفات خدایی است که این نوع کرامت با هیچ نوع از انواع موجودات قرار نداده است .

مرصاد العباد از نجم الدین رازی